Tuesday, 4 December 2018

เรื่อง พ่อของฉัน (My Dad on My Mind)





พ่อของฉัน คือ ผู้ชายธรรมดาที่สามารถดูแลรักษาให้ฉันปลอดภัย

พ่อของฉัน คือ ผู้ชายธรรมดาที่สามารถทำให้ฉันเป็นคนพิเศษได้
พ่อของฉัน คือ ผู้ชายธรรมดาที่สามารถเปลี่ยนน้ำตาเป็นรอยยิ้มได้
พ่อของฉัน คือ ผู้ชายธรรมดาที่สามารถสร้างฉันมาให้เป็นคนที่ดีได้
พ่อของฉัน คือ ผู้ชายธรรมดาที่สามารถทำม้าก้านกล้วยให้ฉันเล่นได้
พ่อของฉัน คือ ผู้ชายธรรมดาที่สามารถทำว่าวให้วิ่งเล่นช่วงหน้าหนาวได้
พ่อของฉัน คือ ผู้ชายธรรมดาที่สามารถหาเงินมาดูแลทุกคนในครอบครัวได้


พ่อของฉัน ชอบกินแต่ผัก แล้วแบ่งเนื้อสัตว์ไว้ให้ฉันกิน
พ่อของฉัน ชอบแกะก้างปลา แล้วเอาเนื้อปลามาให้ฉันกิน
พ่อของฉัน ชอบปอกเปลือกผลไม้ แล้วเอาใส่จานไว้ให้ฉันกิน
พ่อของฉัน ชอบกินแตงโม โดยเฉพาะแตงโมที่ฉันกินเหลือไว้ในตู้เย็น
พ่อของฉัน ชอบพูดว่าไม่เหนื่อย แม้เหงื่อบนหน้าไหลออกมาสวนทางกับคำพูด
พ่อของฉัน ชอบพูดว่าไม่เจ็บ แม้นิ้วที่ดามเหล็กไว้ยังพันแผลและบวมอยู่
พ่อของฉัน ชอบถามฉันว่า เรียนเป็นไงบ้าง เหนื่อยมากไหมลูก
พ่อของฉัน ชอบพูดเสมอว่า ตั้งใจทำงาน อดทนเอานะลูก
พ่อของฉัน ชอบบอกทุกครั้ง เกิดมาเป็นคนต้องสู้นะลูก
พ่อของฉัน ชอบสอนบ่อย ๆ ว่าต้องรู้จักเก็บหอมรอมริบ ใช้ชีวิตอย่าประมาท
พ่อของฉัน ชอบส่งไลน์มาพร้อมข้อความว่า สวัสดีวันจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์

พ่อของฉันไม่ใช่คนรวย แต่ทุกสิ่งที่พ่อมอบให้ มันมีค่ามากกว่าเงินทอง

คำสอนของพ่อ คือ สมบัติที่ล้ำค่ามากกว่าสิ่งใด
คำอวยพรจากพ่อ คือ กำลังใจที่เติมได้ไม่มีหมด
ความรักจากพ่อ คือ เกราะคุ้มภัยที่ดีที่สุดในโลก

รักพ่อ ... จากลูก

Pung′Noey :)

No comments:

Post a Comment