ความสูญเสีย เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพบเจอ ไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียสิ่งของ สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก สูญเสียความรู้สึก หรือแม้กระทั่งการสูญเสียโอกาสต่าง ๆ ในชีวิต
ความสูญเสีย อันเกิดจากความพลัดพราก มันจะกระชากความรู้สึก ฉุดรั้งสภาพจิตใจของเราให้ดำดิ่งลงไปสู่ความทุกข์ ความเศร้าหมอง หากเราไร้สติในการประคองมันก็ยากที่จะยอมรับความเป็นจริง ยากที่จะยอมเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น ยากที่จะดึงสภาพจิตใจและความรู้สึกให้ดีขึ้น
ความสูญเสีย ที่เกิดขึ้นโดยฉับพลัน โดยที่เรายังไม่ทันตั้งตัว ไม่ทันได้เตรียมใจ มันเป็นความรู้สึกเหมือนถูกทิ้งไว้ภายในอุโมงค์ นอกจากความมืดมิดที่ต้องพบเจอ ก็ยังมีความสับสนเข้ามาสมทบ จะยืนอยู่ก็ไม่ได้ จะเดินต่อไปก็ยังไม่เห็นแสงสว่าง
บางคนใช้เวลาไม่กี่วันในการรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้น
บางคนใช้เวลาเป็นปีในการยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น
บางคนใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตในการอยากลืมกับสิ่งที่เกิดขึ้น
เพราะความเข้มแข็ง สภาพจิตใจ ประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคนไม่เท่ากัน จึงไม่สามารถบอกได้ว่า ควรใช้เวลาอยู่กับความสูญเสียเท่าใดจึงจะเพียงพอ ไม่สามารถเอาความรู้สึกของเราไปตัดสินคนอื่นได้ว่า โง่ งมงาย อ่อนแอเกินไป ไร้สติ
สิ่งที่ผู้สูญเสียควรได้รับคือ การรับฟัง และ กำลังใจ มันเป็นสิ่งที่ทำให้เขาได้รู้สึกว่าแม้จะเสียบางสิ่ง แต่ก็ยังมีบางอย่างที่ยังมีคุณค่าต่อเขาอยู่ หรือ แม้กระทั่งการสร้างความรู้สึกให้เขามีคุณค่าในตัวเอง เมื่อใดที่เขาพร้อมจะยอมรับ เขาจะใช้สติที่ยังมีในการก้าวเดินต่อไป
มีศูนย์ให้เริ่มนับ
ดีกว่าเสียหลักจนเสียศูนย์
ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่านที่กำลังสูญเสีย
Pung′Noey :)
No comments:
Post a Comment